CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Κυριακή 6 Ιουλίου 2008

Mamma mia!




Mamma mia! Τι ωραία ταινία, δεν ξέρω απά που να ξεκινήσω..


Κατ'αρχάς Ελλάδα! Τι υπέροχη χώρα είναι αυτή?Η απόλυτη Εδέμ! Τοπία με καταπράσινα νερά και δάση με τα δέντρα τους ν' αγγίζουν τα κάτασπρα μικρά σπιτάκια. Βέβαια μια Ελλάδα του '70 με χωματόδρομους,παλιά ταξί, άνδρες με μουστάκια και γυναίκες με μαντήλια στα μαλλιά. Συγχωρώ αυτή την οπισθοδρομική εικόνα πρώτον γιατί θεωρώ τη ταινία μια πολύ καλή διαφήμιση στο εξωτερικό και δεύτερον διότι όταν οι ABBA μεσουρανούσαν, έτσι κάπως ήταν Ελλάδα (μην πω και χειρότερα).

Μου άρεσαν όλοι οι ηθοποιοί. Αλλά δε μπορώ να μη την ξεχωρίσω! Η Meryl Streep ήταν από μόνη της μια ταινία. Υπέροχη και απολαυστική όπως δεν έχουμε συνηθίσει να τη βλέπουμε. Οι ερμηνευτικές της ικανότητες στο τραγούδι πραγματικά αξιοθαύμαστες. Αυτός που δεν έπρεπε να τραγουδήσει και πολύ ήταν ο Pierce Brosnan (father No1) ο οποίος θα πρέπει πραγματικά να ζορίστηκα για να πεί τα δυο-τρία τραγουδάκια που του αντιστοιχούσαν.

Η Amanda Seyfried ως η κόρη , ο αγαπημένος μου Colin Firth ως father No2 και ο Stellan Skarsgard ως father No3 συμπληρώνουν την οικογένεια.

Είναι μιούζικαλ αλλά ουσιαστικά είναι συναυλία των ABBA! Όλα τα αγαπημένα κομμάτια με απίθανες χορογραφίες (υπέροχη η σκηνή του Dancing Queen-ίσως και η καλύτερη της ταινίας!). Είχα πολύ καιρό να βγώ από αίθουσα κιηματογράφου με τέτοια αίσθηση, πως πράγματι σήμερα τα πέρασα καλα!

Tip.: Μη τη δείτε μόνοι σας στο σινεμά, πηγαίνετε με παρέα, γιατί σίγουρα θα θέλετε να τραγουδήσετε και είναι κρίμα να ρεζιλευτείτε στον άγνωστο που κάθεται δίπλα. Αν και τώρα που το σκέφτομαι μάλλον και αυτός κάτι τέτοιο θα κάνει!

4 αντιρρήσεις:

mahler76 είπε...

Εγώ ξετρελάθηκα με τα τραγούδια, βούρκωσα στο τέλος...υπέροχα πέρασα. Και ναί θέλει παρέα οπωσδήποτε...
BY THE WAY, είχα να δώ ουρά σε κινηματογράφο από την εποχή του Τιτανικού!!! Χαμός για να μπούνε μέσα.

sara mara kakosynapantima είπε...

Ναιιι! έχεις δίκιο! Από Τιτανικού εποχή τέτοιο πράγμα για ταινία! Πάντως εγώ θα πάω να το ξαναδώ!

Ανώνυμος είπε...

Είδα αυτήν την ιστορία και δεν άντεξα. Ήθελα κατακαλόκαιρο να την δείξω σε όσους μπορούσα. Έτσι το σχόλιό μου είναι άσχετο με το όποιο θέμα βρίσκω, αλλά πιστεύω ότι αυτό θα μου το συγχωρήσετε.


Γιός και Πατέρας!
Η ιστορία με λίγα λόγια πάει κάπως έτσι.
Ένα ζευγάρι αποκτά ένα παιδί που έχει σοβαρή ανατομική αναπηρία. Οι γιατροί τους λένε ότι το παιδί δεν θα έχει νοητική ανάπτυξη και δεν τους δίνουν ελπίδες για το μέλλον του.
Ο μπαμπάς του σε πείσμα όλων των αντίθετων απόψεων αποκτά ένα κώδικα επικοινωνίας μαζί του και το παιδί αναπτύσσεται νοητικά κανονικά και πηγαίνει στο σχολείο. Ο μικρός κάποια στιγμή ζητά από τον μπαμπά του να αθληθεί. Ο μπαμπάς δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό και αρχίζει να προπονείται κουβαλώντας τον μικρό του γιό στα χέρια για να έχει κι αυτός την χαρά του αθλητισμού!!!
Το εκπληκτικό; Ο μπαμπάς πλέον έχει τρέξει δεκάδες μαραθώνιους και ironman πάντοτε με την συντροφιά του γιού του!!
Το video δείχνει τη συμμετοχή τους σ' ένα ironman. Ο Dick Hoyt κολυμπάει έχοντας δεμένο πάνω του το γιό του σε βάρκα (!), μετά ποδηλατεί 180 χιλιόμετρα (!) με το γιο του σε ειδική θέση πάνω στο ποδήλατο και τέλος τρέχει κι έναν μαραθώνιο σπρώχνοντας το αναπηρικό καρότσι του γιου του!! Μια συγκινητική και απίστευτα δυνατή ιστορία.
Δείτε το και, ότι και να πούμε, τα λόγια μας είναι φτωχά .....
http://www.youtube.com/watch?v=8gm7XwtIJdM

sara mara kakosynapantima είπε...

@Μιχάλη,να δύο δυνατοί άνθρωποι!Τα λόγια είναι φτωχά πράγματι,όταν όλοι νιώθουμε τα ίδια συναισθήματα όταν το βλέπουμε!