Λι

Εδώ είμαι εδώ είμαι!!Μη φωνάζεις καλέ!Κακό συναπάντημα που με βρήκε!Εδώ είμαι τέλος πάντων!Με λένε Μάρα και είμαι καλά!

Και είμαι εδώ για να σας πω για την ορχήστρα των χρωμάτων! Το Υπουργείο Πολιτισμού και το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη διοργάνωσαν φέτος για τα Δέκα χρόνια Λογοτεχνίας και Μουσικής Δέκα Δευτέρες γεμάτες λογοτεχνία και μουσική! Δέκα πρωτότυπα μουσικά έργα δηλαδή από Έλληνες συνθέτες με αφορμή και προορισμό δέκα λογοτεχνικά κείμενα.

Στην όγδοη λοιπόν Δευτέρα βρέθηκα και εγώ στο Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη στη Πλάκα. Μια Δευτέρα με σχιστά μάτια και αρώματα γκέισας. Μια Δευτέρα Ανατολής. Μια Δευτέρα του Νίκου Καββαδία και της Λι. Μια Δευτέρα με υπέροχη, ταξιδιάρικη φωνή, αυτή της Δάφνης Πανουργιά. Μια Δευτέρα με τραγούδια από τον συνθέτη Πέτρο Περράκη βασισμένα σε γιαπωνέζικη ποίηση μέχρι και του 8ου αιώνα μ.Χ. Μια μάλλον Μεγάλη Δευτέρα. 

Ταξίδεψα με τον Καββαδία και την αφήγηση του Πασχάλη Τσαρούχα, ταξίδεψα με τις μελωδίες γιαπωνέζικης καταγωγής και τη φωνή της Δάφνης!

Όπως καταλαβαίνετε ενθουσιάστηκα και  σας προτείνω να τρέξετε για τις υπόλοιπες Δευτέρες! (5 και 12 Μαίου, Εισητήριο 10 ευρώ). 

It's play time!!

Μετά από πρόσκληση του toymaker στις Λογιοκρισίες και ύστερα από ώρες συνδιαλέξεων μεταξύ Σαρας- Μάρας - κακού συναπαντήματος, για το ποιός έχει τις περισσότερες ικανότητες, στο παιχνίδι θα παίξει μόνο το κακό συναπάντημα.

1. Όνομα: Κακό Συναπάντημα
2. Γενέθλια: 18 Ιουλίου
3. Ζώδιο: Καρκίνος
4. Χρώμα μαλλιών: Καστανοχάλια
5. Χρώμα ματιών: Καστανοβαρετά
6. Έχεις ερωτευτεί ποτέ; Έχω ερωτευθεί κάποτε
7. Είδος μουσικής που ακούς: Ότι λάχει..!
8. Χαρακτήρας Disney/Warner Bross: Ο φίλος μου ο Σκρούτζ φυσικά!
9. Ποιος φίλος/φίλη σου μένει πιο μακριά; Η Μάρα
10. Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις: "Άλλη μια μέρα στη σκατοδουλειά"
11. Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι: Μια λίμα για τα νύχια γιατί πάσχω από μια σπάνια ασθένεια των νυχιών και χρειάζεται να είναι πάντα περιποιημένα στην εντέλεια. Ιατρικά πράγματα, όχι μαλακίες...
12. Τί έχεις στον τοίχο σου; Τα πτυχία μου για να τα καμαρώνει η μαμά μου, μια καρικατούρα που μου την έφτιαξε ένας πλανόδιος ζωγράφος στην Πράγα και μια τεράστια ζωγραφιά του Tweety που μου τη ζωγράφισε η θεια μου. Όλα για να μου θυμίζουν πως κάποτε ζούσα κι εγώ ξέγνοιαστα!
13. Τί έχεις κάτω απ’ το κρεβάτι σου; Μονίμως ενα βιβλίο.
14. Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες; Θα σηκωνόμουν αργά, θα πλησίαζα την κοντινότερη έξοδο και σε μερικά δευτερόλεπτα θα είχα φτάσει στη Ρωσία - τρέχοντας!
15. Αγαπημένος αριθμός: 25.953,52
16.Αγαπημένο όνομα: James
17. Τα χόμπι σου: Λογοτεχνία
18. Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα; Στην Κουρούτα και να τρώω καλαμπόκι με τη Σάρα και τη Μάρα
19. Μια ευχή για το μέλλον: Να υπάρχει (μέλλον).
20. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες; '50s!!!!!
21. Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου: Τη γιαγιά. τη γιαγιά!!!
22. Αγαπημένο λουλούδι: Υάκυνθος
23. Αγαπημένη σειρά: Prison Break, η απόδραση (ή απόλαυση-αγαπώ Wentworth!)
24. Αγαπημένη ταινία: ο Ατσίδας!
25. Αγαπημένο τραγούδι: Something Changed από Pulp
26. Aγαπημένο βιβλίο: Harry Potter φυσικά!!
27. Αγαπημένο ζώο: Ο Dodo και η Dida - ο σκύλος μου και η γάτα μου.
28. Αγαπημένο ρούχο: Το βαμβακερό, μαλακό και ζεστό μπλε πυζαμάκι μου
29. Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα: Izabel Aliente
30. Αγαπημένο χρώμα: Μωβ μνημοσυνί
31. Αγαπημένο φαγητό: Το ψωμί
32. Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι; Με τον Donald (την ατυχία μου!)
33. Κακή συνήθεια: Δεν το συνηθίζω..!
34. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει: χμμμ...
35. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει: χμμμ...χμμμ...
36. Συνηθισμένη ατάκα: "Τι ήθελα να πω?" Ποτέ δεν θυμάμαι τι ήθελα να πω!
37. Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις: Διευθυντής
38. Μεγαλύτερος φόβος: Να νομίζουν οι άλλοι ότι πέθανα και να με θάψουν ενώ θα ζω ακόμα. (Έχω δώσει ρητές εντολές, όταν νομίζουν ότι πέθανα να μου καρφώσουν ένα μαχαίρι στην καρδιά έτσι για σιγουριά!)
39. Η καλύτερη pizza: Δεν μου αρέσει η πίτσα
40. Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι…: άτυχα

Proxima Salida (H Διεξοδος)

Αφιερωμα στον Ισπανοφωνο κινηματογραφο απο τον Γυμνο Οφθαλμο σε συνεργασια με το Ινστιτουτο Θερβαντες.Πολιτικο,κοινωνικο δραμα που εξελισσεται στην Αργεντινη.Η ανεργια στο κεντρο που εξακτινωνει τις καθημερινοτητες απλων ανθρωπων και τους φτανει σε ακραιες καταστασεις.Οι λαθος επιλογες,ο αγωνας,η εξαθλιωση,ο θανατος.Συνηθισμενοι ανθρωποι χανουν τη δουλεια τους και αρχιζουν τον αγωνα της επιβιωσης.Δε λειπει η εφηβικη οπτικη τριων παιδιων που αποφασιζουν να δωσουν το δικο τους στιγμα σε μια κατασταση που φαινεται ηδη χαμενη.Μια πραξη συμβολικη και επαναστατικη που σταματα για λιγο την πορεια και καθηλωνει τα βλεμματα.Ομως το μυαλο δεν κινειται,στεκεται εκει και περιμενει την σωστη στιγμη,ενα παραπατημα και πεφτουν ολοι στη δινη μιας προκαθορισμενης ιστοριας που λιγο ενδιαφερον εχει το τις πταιει.
Πολυ ενδιαφερουσα η ταινια του Νicolas Tuozzo γροθια στο στομαχι και ενας απτος φοβος μαστιγα των καιρων.
Αργεντινη 2004


Eυχαριστουμε τον Ghostgod για την προσκληση

Vantage Point(Σημείο Υπεροχής)

Ταινια δρασης.Δρασης ομως..Εχει εκρηξεις(πολλες),κυνηγητα(πιο πολλα),σειρηνες αυτοκινητων,συγκρουσεις αυτοκινητων,οπλα,πυροβολισμους.Ολα τα απαραιτητα για μια περιπετεια.Για το στορυ,παιρνουμε τον Βodyguard βγαζουμε τη Whitney Houston και βαζουμε στη θεση της τον πλανηταρχη(!) και μερικους πυροβολισμους παραπανω και εχουμε το Σημειο Υπεροχης!Πιο συγκεκριμενα:συσκεψη κορυφης στην Ισπανια για την τρομοκρατια,με πυροβολισμο του προεδρου λιγο πριν ξεκινησει τον λογο του..Και 8 εκδοχες της ιστοριας μεσα απο 8 ατομα που ηταν εκει(αυτο ηταν ωραιο σαν σκεψη αλλα καταντησε κουραστικο σαν θεαμα με τις συνεχομενες επαναληψεις).Οκ οκ καταλαβαμε κυριε σκηνοθετα την προθεση σου να ξεφυγεις απο την συνηθισμενη αφηγηση του γεγονοτος και να μπλεξεις την ιστορια σου μεσα απο τις ιστοριες 8 αλλων ατομων αλλα..θα μπορουσες να ειχες βαλει λιγοτερες!Απο καποια στιγμη και μετα οι πισω μου στο σινεμα ελεγαν ουφ....αντε παλι πισω!Αναμεσα στις ιστοριες-εκδοχες ηταν και ενος αμερικανου τουριστα(Forest Whitaker )που τα ειχε βιντεοσκοπησει ολα.Ο συγκεκριμενος ηθοποιος μου αρεσει πολυ απο τοτε που τον ειχα δει πρωτη φορα στο Crying Game αλλα ειναι η ιδεα μου ή παει να ταυτιστει με τον καλο εγχρωμο αθωο που βρισκεται σε λαθος τοπο παντα;;Αρχιζει η καταδιωξη λοιπον με τον Dennis Quaid να κυνηγαει τους τρομοκρατες που κρατουν φιμωμενο τον προεδρο!Ο οποιος προεδρος..τι να πω;;Υποδειγμα καλης θελησεως και μεγαλων αξιων..Τρελη αμερικανια.
Εχει αγωνια ωστοσο και ειναι πολυ γρηγορη,που ομως μου προκαλεσε ναυτια..Ηταν τοσο γρηγορη η εναλλαγη των σκηνων που ζαλιστηκα και αρχισαν να βουιζουν τα αυτια μου..!Κατα τα αλλα στο τελος θα νικησει η αγαπη μας..
Tο κοινο βγηκε απογοητευμενο και θα ηθελα να μου ελεγε καποιος αν ειμαι υπερβολικη που ζαλιστηκα!
Σημειωση:Η Sigourney Weaver εμφανιστηκε καθιστη ως μια παραγωγο που κανει ρεπορταζ.
Αντε σταματω γιατι βαρεθηκα:καλη,οποιος θελει να τη δει ας τη δει,δεν νομιζω να υπαρχει καποιος που να πεσει θυμα της προπαγανδας της..οποτε ειναι ακινδυνη και σε διασκεδαζει.
Της βαζω 7

The Return

Road movie του 2003 απο Ρωσο σκηνοθετη(Andrey Zvyagintsev)
Η ιστορια :ενας πατερας εμφανιζεται ξαφνικα στην οικογενεια του μετα απο 12 χρονια και παιρνει τους 2 γιους του για μια εκδρομη για να γνωριστουν καλυτερα και να αναθερμανουν τις σχεσεις τους.Ο ενας ,ο πιο μεγαλος, ειναι πιο ηπιος χαρακτηρας και δεχεται πιο ευκολα την πατρικη παρουσια και εξουσια, σε αντιθεση με τον μικροτερο ο οποιος ειναι πιο καχυποπτος.Το ταξιδι ξεκινα με εμφανη την χαρα και την ανυπομονησια των παιδιων.Κατα τη διαρκεια συμβαινουν διαφορα περιστατικα που κανουν την σχεση του πατερα με τα παιδια τελειως δυσλειτουργικη.Οι συγκρουσεις ειναι αναποφευκτες.
Η ταινια μιλα για ανθρωπους ανικανους να εκφρασουν συναισθηματα, οπως ειναι ο πατερας.Δειχνει που μπορουν να φτασουν τα πεισματα.Δεν ειναι ολα ενα παιχνιδι.Οι αντιδρασεις των παιδιων ειναι σε αρκετα σημεια μη αναμενομενες. Στην διαρκεια της ταινιας περιμενεις να συμβει κατι,ειναι σαν την ηρεμια πριν την καταιγιδα και οταν τελικα συμβαινει κατι δεν το περιμενες!Ο πιτσιρικος που υποδυεται τον μικροτερο γιο ειναι πολυ καλος..
Εγω προσωπικα ειδα ενα τριγωνο οπου στην κορυφη ειχε μια θολη πατρικη φιγουρα.
Τα περισσοτερα δεν ειπωθηκαν.Υπαρχουν αναφορες που κανουν τον θεατη και αναρωτιεται..αλλα ποτε δεν επιβεβαιωνονται.Το ποιον του πατερα που εμφανιστηκε απο το πουθενα,τα μυστηριωδη τηλεφωνηματα,κουτια που θαβονται σε απομερα σημεια,φρασεις και υπονοουμενα που μπορει να συνδεονται με κατι αλλο ,με κατι παρανομο.Η αρχικη σκηνη ειναι και η τελευταια δυνατη σκηνη παραλλαγμενη ωστε η ταινια να κανει εναν κυκλο.Ποιος σωζει ποιον;Και ποιος σκοτωνει ποιον;Κυριολεκτικα και μεταφορικα.Ειναι τελικα μια απλη ιστορια με αρκετες διακειμενικες συνδεσεις , που εξελισσεται σε θριλερ ενω διατηρει ταυτοχρονα την ηρεμια της.

Η φωτογραφια ειναι εξαιρετικη οπως και τα υπεροχα ρωσικα τοπια.Πολλες σκηνες ειναι τραβηγμενες με καμερα χειρος χωρις να σε κουραζει ομως.
Πολυ καλη κατα τη γνωμη μου!Της βαζω 9,5!